Problemy imigracyjne są nieodzownie najpilniejszymi, z jakimi borykają się państwa transgraniczne w następstwie Brexitu. Wielka Brytania ostatecznie opuściła Unię Europejską 31 stycznia 2020 r., po zakończonym okresie przejściowym, podczas którego korzyści płynące ze swobody przemieszczania się pozostały dostępne zarówno dla obywateli Wielkiej Brytanii, jak i państw członkowskich UE. Obywatele Wielkiej Brytanii lub państw członkowskich UE, którzy przeprowadzili się jeszcze przed upływem okresu przejściowego, mogą mieszkać i pracować w swoim kraju zamieszkania również po Brexicie.

Jednak nie wyklucza się, że może być konieczne zastosowanie pewnych środków w celu ochrony obecnego statusu i miejsca pracy w wybranym kraju. Z drugiej strony osoby rozważające imigrację po Brexicie muszą uzyskać pozwolenie na pracę, zgodne z unijnymi i krajowymi przepisami imigracyjnymi. Pracownicy transgraniczni, kontrahenci biznesowi również będą podlegać pewnym ograniczeniom związanym z przepływem.

Warto po krótce omówić model imigracji transgranicznej po Brexicie– informuje Adwokat Anna Matelska z AM International Solicitors.

W oświadczeniu politycznym opublikowanym 19 lutego 2020 r. wskazano, że po Brexicie swobodny przepływ obywateli Wielkiej Brytanii i państw członkowskich UE zostanie zastąpiony systemem punktowym, który będzie traktował obywateli UE i spoza UE w jednolity sposób. Oznacza to, że obywatele Unii Europejskiej nie będą uprzywilejowani w stosunku do obywateli pochodzących z krajów spoza Unii Europejskiej.

System punktowy jest systemem preferencyjnym – preferuje on przyznanie pierwszeństwa osobom o najwyższych umiejętnościach, kwalifikacjach w danej dziedzinie, osiągnięciach lub talentach oraz umożliwienie Wielkiej Brytanii odzyskania kontroli nad przepływem ludności.

Nie można zaprzeczyć, że nowy system punktowy wpłynie nie tylko na pracowników i osoby poszukujące możliwości pracy w Wielkiej Brytanii, ale także będzie stanowić poważną zmianę dla pracodawców w Wielkiej Brytanii i odwrotnie. Warto wskazać po krótce jak system będzie traktował osoby z poszczególnych grup, takich jak: wysoko wykwalifikowani pracownicy, wykwalifikowani pracownicy czy pracownicy o niskich kwalifikacjach. W odniesieniu do wysoko wykwalifikowanych pracowników, powstała trasa „Wyjątkowy Talent”, która następnie została przemianowana na „Globalny Talent”, aby zapewnić dostęp do wysoko wykwalifikowanych osób. Trasa nie ma limitu, co oznacza, że ​​Wielka Brytania jest gotowa na przyjęcie wysoko wykwalifikowanej siły roboczej. Jedna z głównych reform obejmuje rozszerzenie ścieżki, aby uczynić ją bardziej dostępną dla wykwalifikowanych pracowników ze środowisk STEM. Wysoko wykwalifikowani pracownicy mogą migrować do Wielkiej Brytanii bez oferty pracy, o ile zatwierdza ich odpowiedni organ.

W odniesieniu do wykwalifikowanych pracowników wyznaczono odmienne warunki niż w przypadku pracowników wysoko wykwalifikowanych. Mianowicie, wszyscy wykwalifikowani pracownicy z UE muszą uzyskać wizę, z wyjątkiem obywateli Irlandii. Osoby posiadające obywatelstwo irlandzkie mogą skorzystać ze Wspólnego Obszaru Podróży. Proces składania wniosków dla obywateli UE jest całkowicie online, a większość obywateli otrzymuje wizy elektroniczne. Należy zauważyć, że minimalny wiek dla ubiegania się o wizę został podniesiony do 18 lat, w przeciwieństwie do 16 lat. Ponadto wykwalifikowani pracownicy muszą spełniać określone wymagania, uzyskując łącznie 70 lub więcej punktów. Muszą również posiadać ofertę pracy od zatwierdzonego sponsora w kraju.

W świetle powyższego, wskazać należy, że najgorzej wygląda sytuacja pracowników o niższych kwalifikacjach. W ramach starań o ograniczenie wprowadzania taniej siły roboczej z Europy nowa polityka nie przewiduje pracy tymczasowej ani ogólnie ścieżki wymagającej niskich kwalifikacji. Decyzja spotkała się z dużym zainteresowaniem prasy i pracodawców. Jednak dla pracowników o niskich kwalifikacjach nadal dostępnych jest kilka możliwości. Na przykład nisko wykwalifikowani pracownicy tymczasowi mogą pracować w rolnictwie. Dostępne są również rozwiązania w zakresie mobilności młodzieży, umożliwiające coroczną migrację do Wielkiej Brytanii 20 000 młodych ludzi.

Powyżej przedstawiono jedynie niektóre zmiany z zakresu imigracji transgranicznej po Brexicie.

Aby uzyskać szersze odpowiedzi na pytania dotyczące imigracji do lub z państw członkowskich UE, warto skontaktować się z wykwalifikowanym prawnikiem – podsumowuje Adwokat Anna Matelska z AM International Solicitors.

Na wstępie omawianego zagadnienia zaznaczyć warto, że w polskiej procedurze administracyjnej występują różne tryby uznawania wyroków rozwodowych wydawanych przez sądy zagraniczne. Podstawy prawnej dla tego zagadnienia należy szukać w Rozporządzeniu Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 roku dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz w Ustawie z dnia 17 listopada 1964 roku Kodeks postępowania cywilnego.

Istnieją dwa podstawowe kryteria, które pozwalają na zakwalifikowanie sprawy do konkretnego trybu. Pierwsze z nich to rok wydania wyroku rozwodowego, a drugie kryterium to państwo wydające wyrok. Należy rozważyć, czy został on wydany przez sąd państwa będącego członkiem Unii Europejskiej, czy też przez sąd państwa nienależącego do UE. Dopiero zbadanie wszystkich kryteriów łącznie pozwala na znalezienie odpowiedzi dotyczącej wyboru odpowiedniego trybu uznania. – mówi Adwokat Anna Matelska z Kancelarii Adwokackiej AM International Solicitors.

Wyroki rozwodowe wydane przez sądy państw członkowskich UE od dnia 1 maja 2004 roku są bezpośrednio uznawane przez w jurysdykcji polskiej i podlegają jedynie procedurze rejestracji. Tę procedurę można przeprowadzić w Polsce. Przebiega ona w urzędzie stanu cywilnego.

Wyroki rozwodowe wydane przez sądy państw niebędących członkami UE od dnia 1 lipca 2009 roku są także bezpośrednio uznawane w jurysdykcji polskiej i również podlegają procedurze rejestracji przeprowadzanej w Polsce w urzędzie stanu cywilnego.

Wyroki rozwodowe wydane przez sądy państw członkowskich UE przed dniem 1 maja 2004 roku lub przez sądy pozostałych państw przed 1 lipca 2009 roku mogą zostać uznane przez polskie władze tylko w wyniku przeprowadzenia odpowiedniego postępowania w sądzie okręgowym, a jego właściwość będzie określać obecne lub ostatnie miejsce zameldowania.

Jak widać, właściwą procedurą w przypadku wyroku wydanego przez sąd brytyjski będzie, co do zasady,od dnia 1 lipca 2009, rejestracja w urzędzie stanu cywilnego. Owa rejestracja odbywa się poprzez złożenie odpowiednich wniosków popartych dokumentacją. Warto mieć jednak na uwadze, że pomimo spełnienia wszystkich wymogów formalnych przez wniosek, kierownik urzędu stanu cywilnego może w określonych przypadkach odmówić wpisania wzmianki dodatkowej o rozwodzie.

W praktyce cała procedura uznania wyroku rozwodowego wydanego przez sąd zagraniczny jest czasochłonna, zawiła, a także wymaga przedstawienia w odpowiednich wnioskach szeregu dokumentów, z uzyskaniem których niejednokrotnie występuje problem. Myślę, że w przypadku wystąpienia tego zagadnienia zdecydowanie warto skorzystać z profesjonalnej pomocy prawnej – podsumowuje Adwokat Anna Matelska – Dyrektor Kancelarii Adwokackiej AM International Solicitors z siedzibą w Londynie, której oddział funkcjonuje w Warszawie, która ma wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu spraw międzynarodowych.

Czy znasz warunki nowego brytyjskiego system imigracyjnego? Od 1 stycznia 2021 r. Obywatele UE nie są już, jak było dotychczas, zwolnieni z system punktowego. Podobnie jak inni kandydaci ze środowisk międzynarodowych, muszą kwalifikować się do wizy brytyjskiej, zanim zostaną wpuszczeni do kraju. Ograniczenia w swobodzie przepływu ludności oznacza dodatkowe kroki dla migrantów z UE. Obejmują one zdobycie określonej liczby punktów, by dostać wizę. Poniżej przedstawię, co powienieneś wiedzieć rozważając emigrację do Wielkiej Brytanii. – mówi Adwokat Anna Matelska – Dyrektor Kancelarii Adwokackiej AM International Solicitors z siedzibą w Londynie, której oddział funkcjonuje także w Warszawie.

Nowy system imigracyjny w Wielkiej Brytanii w żaden sposób nie faworyzuje obywateli z krajów członkowskich UE, jak to miało miejsce dotychczas. Jest to system równych szans. Każdy kandydat wyrażający chęć przeniesienia się na teren Wielkiej Brytanii otrzyma punkty w oparciu o własne kwalifikacje, skalę płac i umiejętności. Kandydaci przekraczający próg 70 punktów zakwalifikują się do otrzymania wizy brytyjskiej. Osoby, które nie osiągną powyższego pułapu będą musiały spełnić określone wymagania, aby poprawić swój wynik.

Istnieje wiele kryteriów, za które przyznaje się punkty, a za podstawowe z nich uznać należy np.:  posiadanie zaawansowanych kwalifikacji (tj. Stopnia doktora) zapewnia 10-20 punktów, znajomość języka angielskiego gwarantuje 10 punktów, wykwalifikowani pracownicy z wiarygodnymi ofertami pracy od licencjonowanych sponsorów otrzymują 40 punktów, jeśli roczne wynagrodzenie kandydata wynosi 25 600 GBP lub więcej można liczyć na do 20 dodatkowych punktów,

Oprócz tego zostały stworzone zróżnicowane szlaki imigracyjne, aby dać możliwość migracji pracownikom o specjalistycznych umiejętnościach. Na przykład osoby ubiegające się o pracę w służbie zdrowia lub edukacji otrzymają 20 punktów, nawet jeśli ich roczne wynagrodzenie nie osiągnie progu 25 600 GBP.

Ogólnie rzecz biorąc, system imigracyjny oparty na punktach jest bardzo przejrzysty i co do zasady faworyzuje umiejętności i talenty jednostki zainteresowanej migracją, a nie jej pochodzenie – podsumowuje Adwokat Anna Matelska.

Z perspektywy pracodawcy, czyli jak zostać licencjonowanym sponsorem

Brytyjscy pracodawcy muszą zostać licencjonowanymi sponsorami, zanim będą rekrutować pracowników międzynarodowych za pośrednictwem rekrutrów. Jest to obowiązkowy wymóg. Obecni sponsorzy otrzymują automatyczne odnowienia i wymagane przydziały licencji na pracę wykwalifikowaną (lub licencję ICT). Aby zaktualizować licencję lub wystąpić o wymaganą dokumentację, należy skontaktować się z Home Office.

Bez odpowiedniej licencji nie jesteś uprawniony, aby zatrudnić pracownika spoza Wielkiej Brytanii. Procedura składania wniosków obejmuje między innymi kwalifikowalność, ubieganie się o odpowiednią licencję pracownika wykwalifikowanego, ustalenie zasad zarządzania sponsorowaniem oraz szereg innych czynników.

Warto skontaktować się z prawnikiem, który dostosuje zasady rekrutacji w Twojej firmie do obowiązującego stanu prawnego. Jeśli jesteś imigrantem, prawnicy również są w stanie zaoferować szeroką pomoc w składaniu odpowiednich wniosków i odwołaniach od decyzji wizowych – doradza Adwokat Anna Matelska z AM International Solicitors.

Jeśli Twój rozwód zawierał element transgraniczny, to ten artykuł jest dla Ciebie. O implikacjach Brexitu dla prawa rodzinnego mówi Adwokat Anna Matelska z AM International Solicitors- Adwokat z wieloletnim doświadczeniem w prowadzeniu spraw rodzinnych zarówno w Polsce, jak i Wielkiej Brytanii.

Sytuacja związana z Brexitem zwiększyła niepewność co do odpowiednich postępowań sądowych w sprawach rodzinnych, a co za tym idzie, spowodowała nagromadzenie pytań z tego zakresu. Dodatkowo, sytuacja może się skomplikować, jeśli w grę wchodzą dzieci. Dzieje się tak, ponieważ Bruksela II (a) została zastąpiona konwencją haską (1996), co za skutkowało wystąpieniem pewnych różnic w procedurach.

Niemniej jednak, sądy brytyjskie nadal zajmują się kwestiamiuregulowania opieki lub z ktorym z rodzicow dziecko ma mieszkac.  Wyjaśniając różnice warto skupić się na istotnych aspektach. Pierwszym z nich jest ustalenie odpowiedniej jurysdykcji dla sprawy. Rozporządzenie Bruksela II A przyznało jurysdykcję państwu, w którym dziecko ma „miejsce zwykłego pobytu”. Konwencja haska o ochronie dzieci podlega podobnym warunkom. Należy jednak zwrócić uwagę na istotną różnicę w sytuacjach, gdy dzieci zmieniają miejsce stałego pobytu w trakcie postępowania sądowego. W takim przypadku jurysdykcja może stać się niewłaściwa do wykonywania orzeczeń dotyczących prawa do opieki nad dziećmi lub ich relokacji. W skrócie, dobrą radą jest, aby pozostać w tej samej jurysdykcji podczas postępowania o rozwód i opiekę nad dzieckiem, co zmniejsza komplikacje związane z jurysdykcją i egzekwowaniem orzeczeń. To właśnie ten aspekt jest bardzo istotnym zagadnieniem w odniesieniu do Brexitu.

Wielka Brytania dokonała pewnych zmian w istniejącym prawodawstwie (tj. W przepisach dotyczących jurysdykcji i orzeczeń w sprawach rodzinnych. Nowy przepis zobowiązuje sądy brytyjskie do wdrożenia Konwencji haskiej z 1996 r. w celu uznawania i wykonywania orzeczeń wydanych w państwach członkowskich UE.Istnieją jednak niewielkie zmiany w nowym prawie, które w dłuższej perspektywie mogą wpłynąć na treść orzeczenia. Przykładowo, konwencja haska nie przewiduje przyznania automatycznego prawa do opieki. W celu wychowania dziecka możesz potrzebować zgody sądu. Orzeczenie sądu dotyczy sytuacji, w których rodzic wyraża chęć przeniesienia się z Wielkiej Brytanii do UE lub odwrotnie. Warto mieć także na uwadze, że dodatkowe kroki mogą spowodować opóźnienia w postępowaniu sądowym, które i tak może trwać dłużej niż zwykle z powodu sytuacji w sądach. Obecne zmiany warto wziąć pod uwagę przy wyborze jurysdykcji dla złożenia wniosku o przyznanie opieki, ponieważ zapobiegnie to zmianom jurysdykcji, a w efekcie zwłoce w postępowaniu.

Podsumowując, należy przyjąć, że konsekwencje Brexitu dla prawa rodzinnego są złożone i często niejednoznaczne w swoim brzmieniu. Przed złożeniem wniosku, należy wcześniej rozważyć zalety każdej jurysdykcji i zasad egzekucji orzeczeń sądowych, a jest to sprawa wysoce indywidualna. Rodzice powinni zasięgnąć porady prawnej przed rozpoczęciem postępowania celem niepowodowania dodatkowej, zbędnej zwłoki w, i tak już wydłużonym, postępowaniu. Należy pamiętać, że dopiero szczegółowa dyskusja z wykwalifikowanym w tym temacie prawnikiem, może wyjaśnić wszelkie wątpliwości – podsumowuje Adwokat Anna Matelska z AM International Solicitors.

Niewypłacalność transgraniczna po Brexicie- i co dalej?

Pod koniec okresu przejściowego tylko cztery z dwudziestu siedmiu państw członkowskich UE zaakceptowały sugestię Wielkiej Brytanii, aby skorzystać z prawa modelowego UNCITRAL. Prawo usprawnia proces prawny i ustanawia jasne zasady dotyczące uznawania i wykonywania transgranicznych przepisów dotyczących niewypłacalności.

Niestety, należy zauważyć tendencję niskiego zainteresowania związanego z wprowadzeniem prawa modelowego UNCITRAL przez Państwa Członkowskie UE. Członkowie UE, którzy zgodzili się na ten model, to między innymi Grecja, Rumunia, Polska i Słowenia.

W tym miejscu warto przedstawić czym jest prawo modelowe UNCITRAL- mówi Adwokat Anna Matelska – Dyrektor Kancelarii Adwokackiej AM International Solicitors z siedzibą w Londynie, której oddział funkcjonuje w Warszawie.

Komisja Narodów Zjednoczonych ds. Międzynarodowego Prawa Handlowego (UNCITRAL) została powołana przez ONZ w celu „harmonizacji i ujednolicenia” międzynarodowego prawa handlowego.

Komisja opracowała ustawę modelową w celu zapewnienia równego i sprawiedliwego podziału aktywów niewypłacalnego zagranicznego kapitału w transgranicznych sprawach upadłościowych. W takich sytuacjach aktywa są rozproszone w różnych jurysdykcjach, co utrudnia sądom lokalnym wydawanie wyroków wyłącznie na podstawie ich systemu sądowego.

Prawo Modelowe określa zasady i przepisy obowiązujące w tych krajach. Zasady te obejmują: zasady współpracy w trakcie postępowań upadłościowych; świadczenie pomocy otrzymanej przez syndyków masy upadłości z drugiego kraju; koordynacja wielu jurysdykcji podczas równoległych postępowań upadłościowych.

Państwa członkowskie UE, które zgodzą się na wdrożenie ustawy modelowej w przypadku niewypłacalności transgranicznej po Brexicie, mogą zmienić lub pominąć przepisy prawne. Prawo to zapewnia im elastyczność, ułatwiając im modyfikowanie prawa modelowego zgodnie z określonymi wymaganiami i wyjątkowymi okolicznościami w ich kraju.

W porównaniu z rozporządzeniami WE, Prawo Modelowe może być bardziej wszechstronne i elastyczne. Nie jest to obowiązkowe i nie przenosi automatycznego uznawania podczas wykonywania orzeczeń i nakazów sądowych w Wielkiej Brytanii / UE.

Wprowadzenie modelu, czyli transgraniczna niewypłacalność po Brexicie

Ustawa modelowa upraszcza zamieszanie wokół postępowań upadłościowych między Wielką Brytanią a UE, które mają się toczyć w tym roku. Oferuje skuteczne i praktyczne mechanizmy przyspieszające ten proces. Członkowie krajów UE, którzy zgodzili się na stosowanie modelu UNCITRAL, mogą go stosować, gdy znajdą niewypłacalnego z aktywami brytyjskimi. W takim przypadku zagraniczni urzędnicy mogą złożyć wniosek do sądu w Wielkiej Brytanii. Odwołanie zawiera prośbę o pomoc sądową. Następnie Zjednoczone Królestwo przyjmuje wniosek o rozważenie nadrzędnego interesu i okoliczności ogłoszenia upadłości.

W następnej kolejności, jeżeli sąd brytyjski uzna zagraniczne postępowanie upadłościowe za postępowanie główne, angielski sąd powszechny wszczyna postępowanie cywilne przeciwko dłużnikowi. Zagraniczni wierzyciele otrzymują prawne zezwolenie na wykonywanie prawa upadłościowego w sądzie. Mają również uprawnienia do zarządzania i dystrybucji nabytych aktywów z siedzibą w Wielkiej Brytanii.

Podobny proces zachodzi w państwach UE, które przyjęły prawo modelowe UNCITRAL jako substytut dotychczas obowiązujących rozporządzeń w celu rozwiązania transgranicznych kwestii niewypłacalności po Brexicie.

Podsumowując, model UNCITRAL zapewnia przejrzystość i kontrolę zagranicznym urzędnikom, którzy zgadzają się na jego egzekwowanie w przypadku transgranicznych postępowań upadłościowych. Model zapewnia brytyjskiemu sądowi i jego zagranicznemu odpowiednikowi ramy do naśladowania i wdrażania w takich sytuacjach. Bez tego prawa odzyskanie niespłaconegoprzez dłużnikówkwoty wierzytelności byłoby bardziej skomplikowane.

Potrzebujesz pomocy? Skontaktuj się z Nami, a nasi międzynarodowi prawnicy odpowiedzą na wszystkie pytania dotyczące transgranicznej niewypłacalności po Brexicie. – podsumowuje Adwokat Anna Matelska.